حتما بخوانید: دستور SELECT INTO
از مجموعه این دستورات در اسکیوال، برای پيوند جدول ها در پايگاه داده ها استفاده می شود. از دستورهای Join ، برای ارتباط بین چندین جدول که با یکدیگر ارتباط دارند ، درواقع کلید خارجی برای آنها تعریف شده است، میتوان استفاده کرد.
تفاوتهای بین دستورات پیوند ( JOIN ) در SQL
دستور INNER JOIN : خروجی دستور JOIN یا دستور INNER JOIN از بین سطرهایی انتخاب میشود که حداقل یک رابطه در هر دو جدول وجود داشته باشد.
دستور LEFT JOIN : خروجی دستور LEFT JOIN از از جدول سمت چپ انتخاب میشود، حتی اگر هیچ رابطه ای با جدول سمت راست نداشته باشد.
دستور RIGHT JOIN : خروجی دستور RIGHT JOIN از از جدول سمت راست انتخاب میشود، حتی اگر هیچ رابطه ای با جدول چپ نداشته باشد.
دستور FULL JOIN : خروجی دستور FULL JOIN از بین سطرهایی انتخاب میشود که یک رابطه در یکی از جداول بایستی وجود داشته باشد.
تفاوت Join و InnerJoin
تفاوت Join و InnerJoin در performance آنها می باشد. نتیجه ی اجرای هر دوی آنها یکسان است اما دستور InnerJoin دارای Prformance بالاتری می باشد و به همین دلیل توصیه می شود که از دستور InnerJoin استفاده شود.
در مقالات زیر یک به یک این پیوند ها در اسکیوال با مثال توضیح داده شده اند :
نکات مهم
- کلیدهای ارتباطی: برای استفاده مؤثر از دستورات Join، باید یک یا چند کلید ارتباطی (معمولاً کلیدهای اصلی و خارجی) بین جداول وجود داشته باشد.
- عملکرد: عملکرد دستورات Join ممکن است بسته به نوع Join و حجم دادهها متفاوت باشد. به طور کلی،
INNER JOIN
معمولاً سریعتر ازOUTER JOIN
ها است زیرا فقط رکوردهای مشترک را برمیگرداند. - استفاده مناسب: انتخاب نوع Join مناسب بستگی به نیاز شما برای دریافت دادهها دارد. برای مثال، اگر بخواهید تمام اطلاعات یک جدول را بدون توجه به وجود یا عدم وجود دادههای مرتبط در جدول دیگر دریافت کنید،
LEFT JOIN
یاRIGHT JOIN
گزینههای مناسبی هستند.
با دریافت « مشاوره برنامهنویسی، وب و سئو » از کارشناسان جوان حرفهای و باتجربه ساکوراد؛ موفقیت کسب و کار، رونق فروش و افزایش درآمد خود را تضمین کنید!