یکی از اشارات غیر کلامی که کمترین توجه را به خود معطوف داشته اما از بیشترین قدرت برخوردار است، توسط کف دست انسان ارایه می شود؛ و زمانی که به نحو صحیح مورد استفاده قرار می گیرد توشه ای از اقتدار برای استفاده کننده اش فراهم می کند و قدرت صدور فرمان سکوت به دیگران را می دهد.
حرکات کف دست
در این حرکات کف دست، سه حالت اصلی وجود دارد:
- رو به بالا،
- رو به پایین و
- بسته با یک انگشت به حالت اشاره.
حتما بخوانید: ۵ حرکت مهم دست در هنگام گفتگو
تفاوت بین سه حالت کف دست
فرض کنیم که از شخصی درخواست می کنید که جعبه ای را بلند کند و به نقطه دیگری در همان اتاق حمل کند. فرض را بر این می گذاریم که شما از یک نوع آهنگ صدا، کلمات و حالت چهره استفاده می کنید و فقط حالت دست های خود را تغییر می دهید. حالت کف دست رو به بالا به عنوان یک حرکت غیر تهدید آمیز و سلطه پذیر استفاده می شود که یادآور التماسِ گِدای خیابانی است.
زمانی که کف دست برگشته و به سمت پایین است، بلافاصله اقتدار را تداعی می کند.
زمانی که دست به صورت مشت بسته شده و انگشت اشاره تبدیل به یک چوب نمادین گشته است، که از آن طریق سخنگو مخاطب خود را به تسلیم می کشاند. استفاده از انگشت اشاره یکی از ناراحت کننده ترین اشاراتی است که یک شخص می تواند در حین صحبت کردن به کار ببرد.
با دریافت « مشاوره روابط عمومی، مذاکره و ارتباط موثر» از کارشناسان جوان حرفهای و باتجربه ساکوراد؛ موفقیت کسب و کار، رونق فروش و افزایش درآمد خود را تضمین کنید!
و اما کلام آخر…
درک صحیح زبان بدن دستها و حالات مختلف آن میتواند به بهبود ارتباطات و کاهش سوءتفاهمها کمک کند. توجه به فرهنگ و زمینه اجتماعی نیز در تفسیر این حرکات بسیار مهم است، زیرا معانی ممکن است در فرهنگهای مختلف متفاوت باشد.